Van 'zagevent' naar 'superdad': een kwestie van communicatie.

Dat de grootste helden niet degenen zijn die capes dragen en de wereld redden, is makkelijk vol te houden zolang je kinderen niet boven de keukentafel uitsteken. Van zodra ze echter iets ouder worden, hangt een groot deel van je succes af van hoe je met hen communiceert. Klinkt dit een beetje als een 'mission impossible?' Dan komen deze zeven tips wellicht van pas!

Communiceren met pubers is wellicht één van de moeilijkste vormen van communicatie. Op jonge leeftijd hebben we immers vaak nog de neiging om ons aan te passen aan onze ouders of komt echte communicatie niet tot stand omdat we simpelweg de nodige vaardigheden missen om onze gedachten en gevoelens onder woorden te brengen. Op volwassen leeftijd plaatsen we dan weer vaker beleefdheid boven eerlijkheid, wat er evenmin zorgt dat we op een betekenisvolle manier communiceren. Een puber daarentegen gaat vaak de confrontatie aan, waarbij eerlijkheid wint van beleefdheid. Willen we met pubers een waardevolle relatie opbouwen, dan is het noodzakelijk om onze communicatie aan te passen aan het functioneren van hun brein.

Eind april gaven we aan de moedervereniging  van het Sint-Barbaracollege in Gent een korte workshop over de communicatie tussen ouder en puber. Aangezien vaderdag in aantocht is, leek ons dit echter de perfecte gelegenheid om ervoor te zorgen dat ook de papa's niet achter blijven. Hier volgen zeven concrete communicatietips, zodat je ook tijdens hun tienerjaren geen cape nodig hebt om hun held te blijven!

1. Maak een afspraak voor een gesprek.

Een onvoldoende voor wiskunde, daar wil je het fijne van weten. Een grote boosdoener is dat de ouders hier en nu een gesprek willen aangaan, terwijl dat dan wellicht niet past voor de puber. Als je op zo'n moment iets wil bespreken met je puber, dan krijg je schouderophalen, korte antwoorden of een vluchtreactie. Informeer dus of hij of zij er op dat moment tijd voor heeft. Geen tijd? Dan spreek je samen een ander moment af dat voor beiden beter past.

2. Stel open vragen!

Als jullie beiden tijd en aandacht hebben voor elkaar, stel dan open vragen zonder oordeel en zonder aan te vallen. Zoals: 'Ik zie dat je een onvoldoende hebt op wiskunde. Wat is er fout gegaan?' Vervolgens wacht je op het antwoord. Daarna kan je doorvragen met gerichte vragen, zoals 'Waarom? Wat is je doel? Wat heb je bereikt? Hoe voel je je daarbij?' Luister telkens goed naar het antwoord. En weet dat té veel vragen stellen niet prettig is. Je wil niet dat jullie gesprek op een verhoor gaat lijken.

3. Respecteer de mening van je kind.

Uitspraken zoals 'Je hebt zeker weer niet geleerd?' zijn te vermijden. Daarom is het heel belangrijk om goed te luisteren met volle aandacht. Het kan zijn dat er iets gebeurd is in de klas en dat iedereen een onvoldoende kreeg. Een sfeer van vertrouwen en respect, dàt is wat we willen. Probeer daarom je kind te zien als een individu met eigen wensen en voorkeuren. Dat doe je voornamelijk door te tonen dat je zijn of haar mening respecteert, ook al verschilt die van de jouwe. Vergelijk het met smaakvoorkeur: het kan goed zijn dat jij dol bent op spruitjes en je kind absoluut niet. Je toont respect door geen oordeel te vellen en het gesprek aan te gaan.

4. Laat de oplossing van je kind komen.

Probeer niet meteen te denken in de plaats van je puber en leg hem of haar niet jòuw oplossing op. Weet dat de oplossing altijd van de ander komt. Het geeft een veel betere kans op slagen als het vanuit je zoon of dochter zélf komt. Aan welke oplossing denkt je zoon met zijn buis voor wiskunde? Meer leren, uitleg vragen aan een vriend of naar de bijles? Op basis van wat je puber voorstelt, kunnen jullie een afspraak maken.

5. Reageer gepast op emotionele uitbarstingen.

Wat doe je als er een vulkaan van emoties losbarst? Praat niet in op het gedrag, veroordeel dit niet. Je puber mag best gevoelens hebben, probeer dat te accepteren. 'Ik begrijp dat je boos/verdrietig bent'. Laat je puber eerst uitrazen en ga vooral niet mee in een verhitte discussie. Kies daarna een goed moment of maak een afspraak om er over te praten. Met de juiste focus van beide partijen zal je gesprek heel wat constructiever zijn.

6. We kennen onze gezinsleden niet goed.

We denken onze gezinsleden goed te kennen omdat we er al jaren mee samenleven. Nochtans zijn we zodanig gewoon aan elkaar dat we in de dagdagelijkse rat race net weinig tijd voor elkaar maken. We leven als het ware naast elkaar. Daarbij zeggen we makkelijk zaken als 'dat is niks voor haar' of 'hij kan dat toch niet'. Dat geeft geen vertrouwen. Het loont de moeite om oprechte interesse te tonen in je tieners en hen beter te leren kennen.

7. Communiceer binnenshuis op dezelfde manier als buitenshuis.

We zijn vaak beter in communiceren buitenshuis: vrienden, collega's,... We zeggen goeiedag, kijken hen in de ogen en luisteren oprecht geïnteresseerd naar hun verhaal. We nemen hier blijkbaar de tijd voor, terwijl we thuis altijd bezig zijn of gerust gelaten willen worden. Probeer diezelfde waardevolle aandacht ook thuis toe te passen.

LifeKompas wenst alle papa's een fantastische vaderdag!

Wil je 'de kneepjes van het vak' iets beter onder de knie krijgen. Of oefen je liever op een ander dan op je eigen kind? Dan is onze module assertieve communicatie misschien wel wat voor jou!

Past een stoomcursus beter bij jou? Dan biedt onze summerschool misschien antwoord! 16 juli of 8 augustus staan in het teken van assertieve communicatie.